Regine Scholte hield een indrukwekkend verhaal over haar bezoek vorig jaar aan het vernietigingskamp Auschwitz. Ze stond stil bij de stille getuigen die er nu te zien zijn, de haarborstels, de brillen, de scheerkwasten de haarborstels…. Getuigen die waarschuwen tegen wreedheid, tegen het verlies van nuance
“Getuigen met een stem zijn er door het verstrijken van de tijd steeds minder”, hield zij de aanwezigen voor. “We moeten elkaar en onze kinderen, vertellen hoe kostbaar de vrede is die wij in ons land hebben en daarvoor strijden. Daarom zijn we hier vanavond bij elkaar.
Na een gedichtje, dat voorgedragen werd door de zevenjarige Mara, werd de krans gelegd, twee minuten stilte in acht genomen en witte rozen uitgedeeld aan alle aanwezigen die er rond de herdenkingsboom een mooie bloemenhuldemee brachten.