In een gevoelige herdenkingstoespraak benoemde Regine Scholten de pijn en het verdriet van de mensen die geliefden hebben verloren, en gruwelijkheden hebben doorstaan. Ze trok dat door naar nu; want nog steeds, ook nu in 2016, worden iedere dag mensen vermoord en gemarteld en zijn kinderen en volwassenen uit oorlogsgebieden op de vlucht. Ze sloot haar verhaal af met de wens dat iedereen een beetje toegeeft op zijn eigen grote gelijk. “Want dan vinden we met elkaar misschien een vreedzaam leven in de hoop op een ‘nooit meer’."
Na de toespraak lazen Sacha en Ruben een gedicht voor en deelde Jens aan de aanwezigen bloemen uit die vervolgens bij de gedenkkrans en -boom werden gelegd.
Klik voor de speech van Regine